Can yurdundaki İsmail’i kurban etmeden, elinde bıçak nereye gidiyorsun? Bıçak altında İsmail teslimiyeti göstermeden, can taşıdığını mı iddia ediyorsun? Sen bilirsin; İsmail de sensin, İbrahim de. Bıçak da sensin, koç da.

            Kurban olmak! Yaratana elsiz ayaksız yürümek. O’nunla kelimesiz konuşmak.
Kurban olmak, ölmek demek değildir; bilakis, ölümü, hayata dönüştürmektir. Var olmaktır; var olmanın nabzını nefes nefes tutmak ve tatmaktır.

            Can vermekten daha zor belki de arzularını kurban etmektir. Şehvetle kuşatılmış bir bedende, arzularını kurban etmek ne kadar zordur! Arzularını kurban etmeden, koç kurban etmek, arzular yurduna doğru bir yürüyüş değil midir?

            Zihin yurdunda dünyayı kurban etmeden kesilecek olan her koç, yarın kanının hakkını alırsa şaşmamak gerekir. Hasedini, kinini, nefretini kurban etmeden, İbrahimî davranışa kalkışırsan, bıçağın, önce kendi kelleni keser.

            Can yurdunda koç pazarlığı yapılmaz. Koç pazarında da can nağmelerine rastlanmaz.
Sen kurbanını arıyorsan, koç pazarına değil, can pazarına git. Can Pazarı nedir, bilir misin? Teslimiyettir; İsmailî ruha bürünmektir.

            Ey İsmail! Seni İsmail yapan teslimiyetindir. Ey İbrahim! Seni İbrahim yapan teslimiyetindir.

             İbrahim olunmadan baba olunmaz, İsmail olunmadan da evlat.
            Ey evladından şikâyet eden, sen İbrahim olabilmiş misin? Ey babasından şikâyet eden, sen de İsmail olamamışsın!

            İbrahimî rüyalarda dostluklar çağıldar, İsmailî teslimiyette de canlar kanatlanır ve sonsuza kanat çırpar. Yoksa sen, canını hiç uçurmadın mı sevgili diyarına? Yoksa sen, o kokuyu hiç tatmadın mı?

            Beş duyunun hapishanesinde putperest yetişir; İbrahim olup putları devirmedin mi? İçindeki putları devirmeyenin kurbanı kimedir?

            Kurban arınmadır, saflaşmadır. Sen kurban keserek arınamıyorsan, bunun nedeni, içindeki şirk putudur. İbrahim ol ve içindeki şirk putunu kır. Elindeki baltayı kardeşine değil, içinde esip gürleyen şirk putuna indir. İşte ondan sonradır, “Allahuekber” nidalarıyla gökyüzünden koçların sana selama duruşu!

            Ey insan! İnsansın sen, yani kurbansın. İlahlığa kalkışıp da kurban olmadığını söyleme. Bugün sevgiliye kurban olmayanlar, yarın nelere kurban olacaklardır, kim bilir?

            Bir bayram daha geldi, hoş geldi. Ruh bıçağını, nefsinse çal ve insan ol, yani kurban! Kurban olunmadan insan olunmaz, insan olmadan da kurban.
            Okuyucularımın ve bütün müminlerin Kurban Bayramı’nı kutluyorum Nice bayramlara!

D. Ali TAŞÇI (dalitasci@hotmail.com) Twitter:@DAliTasci