Erkin Koray’ın efsane olmuş unutulmaz şarkısını bilirsiniz;

Arkası gelmez dertlerimin bıktım illallah
Biri biterken öbürüde başlar nerdesin Allah?
Böyle gelmiş böyle gidecek korkarım Allah
Yok mu çaresi dostlar? Fesuphanallah…
Âlemin keyfi yerinde yine maşallah
Bize de bir gün kader güler, güler inşallah…

Evet, Rizespor’da böyle gelmiş böyle gidiyor.
Bakalım nereye kadar gidecek.
Nasıl olsa âlemin keyfi yerinde.
Rize’ye gelen, puanları alıp gidiyor.

Yeşil-mavililer 9 maçtan sonra geçen hafta Kasımpaşa maçını kazandı.
Dün akşamki rakip K.Erciyes de 10 maç sonra Rize’de kazandı!
İşte futbol böyle bir şey. Kimin ne zaman nerede kazanacağı belli olmuyor…
Ama Rizespor evinde kaybetmeye devam ediyor.

Rizespor yeni teknik direktörü Giray Bulak ile çıktığı ilk maçta hiç hesapta olmayan bir mağlubiyet alarak ilk 6 takım arasına kalma hedefini de zora soktu.
Yeşil-mavililer maça savunma güvenliğinin ön planda tutulduğu bir taktik anlayışla iyi başlamıştı. Topu yerden ayağa oynayıp, kanatları kullanarak bir şeyler yapmak istiyordu. Ama yapmak istediğini gerçekleştirmekte çok zorluk çekiyordu.
Rakip Erciyes 2 kez Rizespor kalesini yokladıktan sonra kazandığı ilk köşe atışından golü buldu. Zaten Rizespor bu sezon ne çektiyse köşe atışlarından ve duran toplardan çekti. Maalesef buna da bir çare bulunmuş değil. Bir takım bu kadar kolay ve basit goller yerse maç kazanma şansını yok eder.

Rizespor 2. yarıda topa daha çok sahip olarak etkili olmaya çalıştı ama bal yapmayan arı gibiydi. Kanatlardan ve ortadan rakibinin üstüne gitme çabasında bulunmasına rağmen net gol pozisyonu üretemedi. 90 dakika boyunca ‘ah şu pozisyon nasıl kaçar?’ diyecek ciddi bir tehlikesi olmadı.
Rakip Erciyes iyi kapandı. Hem alan hem de adam savunması yaparak Rizespor’a bırakın golü, pozisyona girme şansı bile vermedi…

Giray Hoca ilk maçını kaybetti. Elbette elinde sihirli bir değnek yok.
Alternatifi ve lider oyuncusu olmayan bu takımın kapasitesi bu. Fazlasını beklemek hayal olur. Bu takımın iç saha maçları sendroma döndü. Korku filminden daha da beter. Maalesef bunun da çaresi yok.
Elbet bir gün bize de kader güler. Biz de o günü bekleyeceğiz!