Sevgili okurlarım, geçtiğimiz yıl hayatını kaybeden, Bursaspor’un efsane başkanı İbrahim Yazıcı, benim de yakın akrabamdır. Aynı ilçe, aynı köydeniz.(Ardeşen-Yukarıdurak)

Rahmetli babaları; Mehmet amca ile çok anılarım vardır. Ankara’ya yolu düştüğünde mutlaka arar sorar “Evlat bir derdin var mı?” diye seslenirdi. Hayatını, başarılarını, siyasilerle olan dostluklarını hep anlatırdı bana.

Mucize başarılarını bir “hatıratlar” olarak kitaba dönüştürmek hep aklımdadır.

Marmaris’teki otellerinde çok konuk etmişti beni. Daha; Oteller “Her şey dâhil “sistemine henüz geçmemişlerdi. Rahmetli Mehmet amca, bana “ oteldeki tüm harcamalarına benim adımı yaz, gerisini karışma” demişti.

Bende her gittiğim yerde ”Mehmet Yazıcı “ adına fişleri imzalıyordum. O kadar ileri gitmiştim ki, gece gittiğim barlara da onun adını yazıyordum.

Bir gün bana” Evlat parasından değilim, barlarda benim adımı yazma, ben hacı adamım, barlarda ne işim olur” dediğini hiç unutamıyorum.

Mekânı cennet olsun.

En büyükleri, Hayri Yazıcı, farklı, güzel özelliklere sahip, yiğit adamdır. Uludağda’ki Grant Yazıcı otellerin sahibidir.

Benim çalıştığım bir çok bakana” Osman, benim kardeşimdir,üzerseniz..            “ diye posta koyduğunu bilirim.

Paylaşmasını bilen cömert Karadenizlidir.

**

Bursaspor’un efsane başkanı İbrahim Yazıcı, üstün nitelikleri takdire şayandı.

 Anavatan Partisi’nden milletvekili olunca hep birlikteydik. Çok desteğini gördüm.

DYP’den milletvekili seçilince Spordan sorumlu Devlet Bakanı olacaktı, bürokrasinin entrikasına takılmıştı. O Bakan olunca bende başdanışmanı olacaktım. Odaları hazırlatmıştım.

Eğer hayatını kaybetmemiş olsaydı, önümüzdeki dönem birlikte siyaset yapacaktık.

Her yıl arar” Oğlum çocukları al gel, Yazıcı soyadının kefareti var” diyerek Marmaris’teki otellerine davet eder, misafir ederdi.

Bakan olamadı, ama spor dünyasının kalbi oldu. Bursaspor’un başkanı olarak gösterdiği başarı, dünyada marka oldu, hem de sağlığından oldu.

Bursa ve Bursaspor aşkı uğruna her şeyini feda etmişti.

Bursa’daki cenazesine katılmıştım.

Hem onu kaybetmenin üzüntüsünden, hem de cenazede ona gösterilen sevgi selinin gururundan ağlamıştım.

O ne törendi, ne sevgiydi, Bursa, Türkiye ona yürümüştü.

O Allah’a koşmuştu.

Kendi cenaze törenini tepeden seyrediyordu.

Bursaspor’u şampiyonluğa taşıdığı gibi, milyonları arkasına takmıştı.

Yeri doldurulmaz efsane başkan, güzel insan, ailesine düşkün bir babaydı.

Allah rahmet eylesin, mekânı cennet olsun.

Çok erken yaşta aramızdan ayrıldı.

**

Oğlu Serkan, beni görse tanımaz.

Köye geldiğinde daha çocuktu.

Şimdi babasının tepelere diktiği; başarı bayrağı devraldı. Eserlerine sahip çıkıyor.

Sorumluluğu ve idraki içinde.

Yazıcı soyadına yakışır, babasının gurur duyacağı tavır içinde.

Rahmetli babasına” Tarih Yazıcı” belgeselini hazırlattı.

Çok güzel oldu.

İzleyince ağladım.

Efsane Başkanın başarılarını belgesele dönüştürdü, sevenleriyle paylaştı, daha İbrahim Yazıcı’ YI ölümsüzleştirdi.

Kendisine yakışanı yaptı.

Kendilerini ve emeği gecenleri kutluyorum..

İbrahim Yazıcı, biz Yazıcılarında onur ve gurur kaynağıydı.

Benim gönlümdeki yeri çok ayrı ve özeldi.

İbrahim Yazıcı’yı çok arıyoruz..

Ankara’dan sevgiler.