Yazılı ve sözlü basında hemen her gün ekonomik veriler yayınlanır ve bir sürü analizlerde bulunulur. Faiz, döviz, borsa, enflasyon gibi mali veriler yanında işsizlik, büyüme, dış ticaret, işsizlik gibi reel ekonomik veriler üzerinde uzun uzadıya tartışılır. Peki, bütün bunlar neyi ifade ediyor ya da etmiyor?

Şurası kesin ki bir toplumda güçlü ile zayıf, zengin ile fakir, işçi ile işveren arasında sürekli bir çıkar tersliği vardır. Hatta toplumda ne kadar farklı gelir seviyesine sahip kesim varsa toplumda o oranda çıkar çatışması görünür.

Yapılan bütün ekonomik veri analizlerinin çoğunda toplum homojenize bir yapı olarak kabul edilir ki aldatmaca burada başlıyor.

Mesela milli gelir hesaplamaları öyle anlatılır ki sanki toplumda eşit dağıtım varmış gibi algı yaratılır.

Enflasyon ve buna bağlı olarak yükselen fiyatlar genel seviyesi kişilerin gelirleri oranında durumlarını etkiler.

Günümüz neoliberal ve küresel kapitalist sistemlerde ülkelerin ve hatta ülke içindeki toplum kesimlerinin bu sistemdeki konumları birbirinden farklıdır.

Piyasaların ve ekonomik grupların, işverenler, yatırımcılar, sanayici, tarım sektörü, işçiler vb. den oluşur. Karşılıklı etkileşimleri ile ekonominin kendiliğinden dengeye geleceği ve böylece optimum denge ( arzu edilen ) sağlanacağı kocaman bir yalandır. Bu şekilde ne işsizlik çözülür ne de haksız rekabet ve haksız kazanç ve sömürü engellenmiş olur. İşte burada demokrasi kavramı karşımıza çıkar. Demokrasi öyle sadece birkaç yılda bir sandıklar konarak önceden tespit edilmiş adaylara oy atmak rejimi değildir. Demokrasi hukuk ve özgürlükler yanında toplumun her bireyinin önce insan onuruna uygun bir yaşam yanında herkesin hak ettiği gelire sahip olmasının sağlandığı sistemlerin adıdır ve bunu kamu otoritesi yani devlet sağlar.

Demokrasilerde siyasi partiler bunun için iktidara gelirler. Bir siyaset anlayışının bırakın bunu sağlamayı, var olan adaletsiz durumu daha da kötüye çeviren ama 18 yıl açık ara oy farkı ile iktidarda kalan bir ülkenin demokrasisi ne kadar sağlıklı sizce?