İş iddiaya kaldı
Rauf TAMER

Başbakan bir laf ediyor, haydii, bizler o lafın üzerinde kırk gün tartışıyoruz. Deli miyiz ne?

İkinci olursam demiş, genel başkanlığı bırakırım.

Kimileri hayır, yetmez diyorlar, siyaseti bırak.

Daha iddiacı olanlar da var: Yüzde 47'nin altına düşersen de bırak.

Dahası:

- Büyükşehirleri kaybedersen de bırak.

- Başka?

- Siirt'te kaybedersen de bırak.

- Başka?

- Rize'de, Kasımpaşa'da (Beyoğlu'nda) kaybedersen de bırak.

Peki, ben hakem olayım:

Hepsini bıraksın.

Bütün bunlara karşılık, Deniz Baykal da Antalya'da kaybederse bıraksın.

Yâni adalet yerini bulsun, tamam mı?

***

Bunlar laf.

Kimse bir yeri bırakmaz.

1999 seçimlerinde barajı aşamayınca Deniz Baykal bıraktı da ne oldu? Tıpış tıpış geri döndü.

2002 seçimlerinde barajı aşamayınca Bahçeli bıraktı da ne oldu? “Israrlara dayanamayıp” tekrar döndü.

Siyaset böyle bir şey.

Koskoca İsmet Paşa'nın kaybettiği seçimlere bakar mısınız: 1950, 54, 57, 65, 69... (Yâni 61 hariç hepsi)

Ama bırakmadı.

Ecevit bıraktırdı. (1972)

***

Batı'da hemen bırakırlarmış.

Efendim, burası doğu.

Doğu'da marifet, seçim kaybettiğin halde ayakta kalabilmektir.

Hele bir de seçim kaybettiğin halde Başbakan olabiliyorsan, eli öpülecek adamsın.

İşte... Mesut Yılmaz.

Lider olarak 4 Büyük Seçim'e, 2 Yerel Seçim'e girdi, hepsini kaybetti. Ama 3 kere Başbakan oldu.

Şapka çıkarmaz mısınız?

Şimdiki Başbakan hâlâ ikincilik'ten bahsediyor.

Hemen bırakırmış.

Yok öyle şey.

Seçim kazanarak dedem de iktidar olur. Asıl maharet kaybederek iktidar olmak.

Mesut Yılmaz, hemşerisidir.

Gitsin biraz ders alın.