Bayramlar, özlemlerin son bulmasıdır aslında.
Ailenle ve sevdiklerinle bütünleşmektir.
Böylesine bir günde bir şehir takımının galip gelmesini bekler.
Ama söz konusu takım Rizespor olunca bekleyenler boşa bekler.
Bayramda Rizespor’u ve futbolunu izlemek, ömürden yedi bir kez daha.

Haftalardır müthiş düşüş içinde olan takımda teknik kadro da buna ayak uydurmuş. Hiçbir katkıları yok. Rakipler analiz edilmiyor. Mazeretler hep başka yerde aranıyor. Başkanlar bayram tatilinde. Takım adeta öksüz ve yetim kalmış. Umut dolu bavullar, içerileri bom boş.

Rizespor’dan beklentilerin yüksek olduğu Karşıyaka maçı da kâbus ile bitti. Ege temsilcisi Rize’ye geldi elini kolunu sallaya sallaya istediğini fazlasıyla alıp gitti.

Rizespor’da defans zorunlu değişikliklerle yol geçen hanına dönmüş.
Orta saha ise yıkık bir enkaz görünümü olan yeşil-mavilerin forveti de tel tel dökülüyor.
Riberio haftalardır suskun. Zaten forvette mi yoksa orta sahada mı oynuyor belli değil. Kanatlar da kanat çırpamıyor.

Mücadelesiz Rizespor oyuna hakim olamıyor. Bu nedenle yeterince yardımlaşamıyor. Savunmaya destek veremiyor. Peki, ne veriyor? Böylelikle pozisyon ve rakibe gol veriyor. Yeşil-mavili takımın bu durumu herkesi kara kara düşündürüyor.

Güya nazlananı, direneni bile zorla öpecek bir takım olacaktı. Ancak öpülen hatta öpsünler diye yanağını gönüllü uzatan bir takım ortaya çıktı. Bir takım bu kadar çok figüre dönüşmüşse kafaları çoktan gitmiş, kopmuş futbolcuları inatla takımda tutuluyorsa bunlar sürpriz değil. Sadece futbolcular mı kopmuş? Teknik kadro da kopmuş, yönetim de kopmuş, şirket de kopmuş. Böylesine kopan bir takımdan da bırakın galip gelmeyi gol atmayı bile beklemek hayal olur hayal.

Şimdi şu takımlarını çok seven taraftara yazık değil mi? Bayram adeta zehir oldu.
Geçen sezonun ikinci yarısındaki kabus aynen yaşanmaya başladı. Korku filmi korkunç görüntüleri ile bir kez daha vizyona girdi.

Rizespor bu sezon kazandığı maçlarda bile iyi oynamadı. Son 4 maçını bir de buna kupayı eklediğimizde çaresiz, aciz ve kişiliksiz görüntü açık ve net bir şekilde ortada.

Rizespor’un sıkıntısı sadece teknik kadronun görevi bırakmasıyla bitmiyor.

Çok acil önlemler alınmazsa bu kabus devam eder.

Rizespor’u yönetenler sevk ve idarede gerekeni yapmak zorundalar. Ama gel gör ki bu kriz döneminde bu kriz hiç ama hiç iyi yönetilmiyor.

Rizespor camiası ve taraftarı artık laf değil icraat istiyor. Takımlarının kazanmasını bekliyor.