Bir takımda takım ruhunu oluşturmak o takımın başarısına çok büyük katkı sağlamak demektir. Zaten takım ruhunu oluşturan her takım başarılı olmuştu.

Her sezon yeni bir takım oluşturan ve her sezon 3 tane teknik direktör değiştiren Rizespor’da takım ruhunu oluşturmak çok zordur. Geçmiş yıllarda bunun örnekleri görüldü, sıkıntıları yaşandı.

Yemeğin tadını veren, iştahla yenmesini sağlayan; tuzu, baharatlarıdır. Bu iki gıdanın eklenmediği yemek, tatsız ve yavan olur. Futbol takımlarının başarılı olmasını sağlayan ana unsur da takım ruhunu taraftar ve camia ile birlikte bütünleşerek sağlamaktır.

Peki, bu sezon Rizespor’da takım ruhu sağlanmış mı? Sağlanmış değil. Çünkü içeride sıkıntılar var.

Futbol takımı işleyen bir makinedir.

Yöneticisi, futbolcusu, teknik adamı ve taraftarı, bu makinenin işleyen parçalarıdır. Her parçanın görevi ayrıdır. Eğer bu parçaların birinde arıza varsa, makine istenildiği gibi çalışmaz. Unutulmamalıdır ki futbolda asıl olan istisna yaratmak zemini ve temeli olmayan yerde başarıyı yakalamaktır.

Bugün Rizespor’un durumuna baktığımız zaman çok başarılı ve sağlam bir futbol zemininden gelmediği ortada. Zemini olmayan bir yerde ruhu yakalayamazsan ne yaparsan yap, ne kadar para harcarsan harca, başarılı olma şansın yok.

Futbolcularla ilişkilerde esas olan disiplin ve güvendir. Çünkü birçok öğe işin içine giriyor. Disiplin ve karşılıklı güven için alışılagelmişin dışında şeyler yapacaksın. Bunların hepsini bir araya getirip uygulayabilmek ciddi anlamda beceri ve karakter ister. Bu yüzden aradaki mesafe her zaman korunmalıdır. Çünkü futbolcular bu sahnenin en önemli oyuncularıdır. Onları yanınızda çalışan bir işçi gibi görürseniz, astığım astık, kestiğim kestik derseniz; hayatınızın en büyük yanlışını yapmış olursunuz.

Rizespor’da Teknik Direktör Ümit Kayıhan ile geminin kaptanı Ulaş arasında, soğuk rüzgarlar esiyor. Takım ruhunu oluşturma gayretindeki bir takımda esen bu soğuk rüzgârlar ruhu bozar. Bozdu da. Hiç gereği yokken bir cenderenin içine girmek kimseye fayda sağlamaz. Ruhu oluşturmadan yalanın şelalelerinden akıtılan suyla, değirmeni döndürmek çok zordur.

O yüzden sağ elini göğsünün sol yanına bastırarak yapılan gösteriler ucuz bir savunma biçimi olur.

Yoksa yara dediğin açılır kapanır.

Ama takım içinde esen soğuk rüzgârlarla açılan kapılar kapanmadıkça; ne yaralar kapanır, ne de iç kanamanın önü kesilir.

Bu yüzden tarafların birbirine karşı inancı, güveni ve disiplini ortaya çıkarsa sorunlar daha kolay çözülür. Tarafların birbirine karşı itimat ve sevgileri kaybolmamalıdır. İletişimin ve güvenin yeterince olmadığı Rizespor’da oyun oynamaya hiç gerek yok. Bu bilinç içinde hareket edilmelidir. Futbol takımındaki insanlar yüklendiği misyonun önemini bilecek. Vizyonu hiç dar olmayacak. Ufku çok geniş olacak. Çünkü kimse bulunduğu yerlere emek ve efor sarf etmeden gelmedi. Bunun karşılığını iyi vermek gerek. Bir takımın sorumluları kriz yaratmaz; kriz çözer. Yönetenler, olacakları önceden sezinleyip önlemlerini ona göre alır ve krizi önler. Umarım Rizespor’daki bu kriz de çözülür.