Hakan Şükür'ün gündeme oturan sözleri söyleten Zaman gazetesi spor yazarı Halil İbrahim Ekiz, Ali Sami Yen'e kırmızı gülle gidecek. Şükür'ün centilmenlik çağrısını hatırlatan yazar, kendisinin de yakasına kırmızı gül takıp maçı izleyeceğini duyurdu
Sivil toplum kuruluşlarını maç günü stad önünde kırmızı gül dağıtmaya davet etti. Zamam yazarı Ekiz, köşesinden futbolcunun başına gelenlerden ötürü Hakan, senden özür diliyorum... dedi.
"Kutlu Doğum Haftası'nda oynanacak derbi için çirkinlikler yaşanmaması adına neler söylersiniz?" sorusunu sorduğu için neredeyse pişman oldu.
Tepkinin bu denli yoğun olamayacağını tahmin edememiş.. Yazar bir kısım medyanın manevi iklimlere bu denli uzak olmasını bir türlü anlayamıyor:
(...)Nereden bilebilirdim ki sokaktaki milyonların yaşadığı Kutlu Doğum coşkusunu medyanın bir kesiminin farklı yönlere çekeceğini. Boğaz'da viski yudumlayıp Doğu'da belediye başkanlığı yapan ve kendi toplumundan, okurunun değer yargılarından uzak, okumadan yazan takımının bu kadar saldıracağını.
Bakın, inanmak gerekmiyor. İnançlı bir Müslüman olmak gerekmiyor. Fakat esas olan manevi iklim meselesi değil mi? Benim gibilere soruyorum: Biz hangi iklimin "çocukları"yız? Da Vinci Şifresi'nin ıcığını cıcığını çıkartacağız ama İslam'la ilgili çoğu şeyi es geçeceğiz! Olur mu hiç? İslam'la ilişkili her konuyu, her bilgiyi ve ilgiyi sürekli "laik devlet-tekil inanç" çerçevesine sıkıştırıp sırtımızı dönecek kadar şapşallaşacağız!.. Olur mu, hiç olur mu?
Sevgili Haşmet Babaoğlu, bir kısım medyanın ne olduğunu açıkça ifade etmiş. Aslında söylenecek fazla bir söz yok. TV kanallarının sözün bittiği yer dediği replik gibi halkını tanımayan medyanın bittiği andır bu. Fütursuzca saldıranların birçoğuna sorsanız 'biz de Müslümanız, bilmem kaçıncı kuşaktan babaannemin başı örtülü' deyiverirler, ama kin ve nefret kusmaktan da vazgeçmezler. Bu millet sosyal yapısı ve kültürel zenginliği ile medyasına rağmen 70 milyon. Haşmet Babaoğlu'nun da dediği gibi medya kimin medyası acaba?