Hayati AKBAŞ - 6 yaşındayken yakalandığı hastalık nedeniyle tekerlekli sandalyeye mahkûm olan 17 yaşındaki Büşra Çelik, 4 yaşındaki kardeşinde de aynı hastalığın başlamasından endişe ederek feryat ediyor. “Ben hastalığa mahkûm oldum, kardeşim aynı çileyi çekmesin” diyen genç kız, “Ailemin maddi imkânları yetersiz. Zamanında tedavi olamadığım için şimdi tekerlekli sandalyeyle yaşamımı sürdürmek zorundayım. 6 yaşına kadar normal şekilde yürüyordum. Ayaklarımdaki ezikliğin bu yaştan sonra benim sakat kalmama neden oldu. 4 yaşındaki kardeşimin de tıpkı benim gibi ayağında eziklik belirtileri başladı. Onun da aynı kaderi paylaşmasına kimsenin gönlü razı olmaz. Ancak ailemizin maddi durumu bu hastalığın tedavisi için yeterli değil. Babam beni sırtında doktorlara taşıdı. Doktorlar muayene edip eve gönderdi. Babamın fazla da parası yoktu. Ben şimdi lisede okuyorum. Fakat beni her gün okula götürmek babam için zor olmaya başladı. Tokat’taki yatılı okulun imtihanlarını kazandım. Yakında oraya gideceğim. Hem babama daha fazla maddi yük olmayacağım hem de hayata karşı daha dirençli olmayı öğreneceğim. İleride olası yalnız kalmam halinde yaşamasını öğrenmem lazım. Ben okuyup doktor olmayı ve insanlara yardım etmeyi isterdim. Fakat engelli oluşum bu kararımdan dönmemin nedeni oldu. Okuyacağım ve muhasebeci olacağım. Oturarak yapabileceğim en iyi iş olarak muhasebeciliği düşünüyorum. Ben 11 yıldır bu şekilde yaşıyorum. 4 yaşında olan kardeşim Şükriye de bir iki yıl sonra benim gibi tekerlekli sandalyeye mahkûm olacak. Ne olur bu büyük ülkede bir hayırsever yok mu? Babamın imkânları yok. Babamın işi bile yok. Biz çaresi olan bir rahatsızlığı parasızlık yüzünden tedavi ettiremiyoruz. Devleti idare edenlere, Başbakanımıza, Sağlık Bakanı’na sesleniyorum. Ne olur sesimizi duyun. Fazla bir şey değil, yürümek istiyoruz” dedi.
Baba İsrafil Çelik ise çaresizlik içerisinde kaldığını belirterek “Çalışmıyorum. Bağ bahçeyle geçiniyoruz. Küçük kızım da ablasının yolunda. Yakında oda yürüyemeyecek. Ben evlatlarımın bu halini çaresizlik içinde seyretmeye dayanamıyorum. Ekonomik imkânım olmadığı için tıbbi çare de yok maalesef.” Diye konuştu.