Müslümanların her biri kanat takıp uçsa yine aynı teraneyi seslendirecekler: “Gericiler, yobazlar, dinciler, şeriatçılar!..” Müslüman yöneticiler yeryüzünü cennete çevirse, bu “ne idüğü belirsizlerin” evlerini altından, caddelerini de gümüşten yapsa, zinhar bunların gözünde “iyi” insan olamayacak, yine de öküzün altında buzağı arayacaklardır.

            Oturup da önyargısız bir kere olsun anladıkları dille Kur’an okumamışlardır. Peygamberlerin ve Peygamberimizin hayatını bir kerecik olsun gözden geçirmemişlerdir. Batılıların önyargılı metinlerinden yalan- yanlış şeyleri öğrenmişler ve zihinlerini onlarla doldurarak karanlık rüyaların mahkümü olmuşlardır. Halkın inançlarını, geleneklerini, örf ve adetlerini yakından tanımamışlar ve karanlığa bulanmış zihinlerinden istedikleri gibi uydurarak romanlar, hikâyeler yazmışlardır.

            Kimse bunlara “şöyle inanın, böyle inanın” demiyor; fakat bu mütegallibe, bu azgın güruh, yüz yıldan fazla bir zamandır, halkın inançlarına adeta savaş açmış, gelenek ve göreneklerini küçümsemiş; kendilerini ilahlık makamında görmüş ve bu milletin fikir üretmesine mani olmuşlardır. Geri kalmışlığımızın temelinde bu “kara zihinlerin” kara düşünceleri, despotik tavırları ve “söyletmen vurun!” anlayışları yatmaktadır. Memleketi öylesine bir korku tüneline sokmuşlar ki, bugün bile bu tünelden çıkmakta zorlanıyoruz.

            Bunların dışında birileri bir başarı sergilese, “aman, bu başarı, bunları yüceltir ve bizim laik düzenimiz ve pembe hayatımız sarsılır.” korkusuyla, kalemlerini kara mürekkeplere batırıp çıkarmışlar, çıkarmaya da devam ediyorlar.

            Yüz yıldır, hayata hâkim olan sizlersiniz. Romanınızla, hikâyeniz, tiyatronuz, şiiriniz; baleniz, sinemanız, müziğinizle.. insanlarımızın zihin dünyasını karmaşaya çevirdiniz ve bunun adına da “sanat “dediniz. Vahyi devreden çıkarıp güya aklı kutsallaştırdınız; lakin aklınızın somut verilerini evrensel bilim adına hiçbir yerde göremedik.

            “Sağcı, solcu, sosyalist, komünist, kapitalist..” gibi dünyada üretilen kavramların yılmaz savunucuları oldunuz; en az bir asrı yediniz, fakat bir türlü doymadınız. Sizin kavramlarınızla düşünmediğimiz için bizi adam yerine koymadınız. Devrimlerinizi, “Yeşilçam” denilen sinemayla Anadolu’ya yaydınız, yine doymadınız; çünkü yaralı- paralı da olsa bu halk bir “besmele” çekiyordu, onu da zihinlerden, hayattan silmeye çalıştınız, çalışmaya devam ediyorsunuz.

            Siz kimsiniz? Bu vatan toprağında bir damla kanınız yok, vatanın ihyasında bir gram katkınız yok, bu millet sofrasında bir dilim ekmeğiniz yok. Yine de “biz kurduk” diyerek böbürleniyorsunuz. Neyi kurdunuz siz? Turşu kurmaktan aciz olan sizler, çilingir sofranızı kurun ve beyninizi yele verin, hep olduğu gibi; sizler ancak bunu becerebilirsiniz.

            Asıl “muhafazakâr” sizlersiniz; yüz yıl öncesini bugün yaşamak istiyorsunuz. Oysa her an dünya değişiyor, her saat olacak olan, olması gerekene yaklaşıyor.

            Rabbim size de hidayet nasip etsin! Olgun bir mümin, doktor gibidir; hastaya değil, mikroba düşmandır. Pandemi sürecinde iki sene evlere hapsolduk; ebedi hayatta ve ebediyen cehennemde hapsolmayı hangi akıl kabul edebilir? Allah, aklınızı vahiyle aydınlatsın da hakikati göresiniz. Kıyıcı değil, kayırıcı olun.

Şöyle bir düşünün, maddi menfaat olmadan da insanların bazıları hareket edebilir. İnanın, sizlerin ve tüm insanlığın hidayeti için, dünyevi hiçbir karşılık beklemeden, Allah’a dua eden, gözyaşı döken insanlar vardır. Görmeniz gerekenleri görün artık. Kim bilir, içinizden belki bir Ömer, bir Halid çıkabilir! Bizler önyargılı değiliz, rahmet nazarıyla hayata bakarız. Rabbim, sizlerin de kalbine iman nuru yerleştirsin ve hakikati görmenizde yardımcı olsun.

D. Ali TAŞÇI (dalitasci@hotmail.com) Twitter:@DAliTasci